Kamil Kaczmarek
Ornis Polonica 2021, 62: 60–73
https://doi.org/10.12657/ornis.2021.1.5
Abstrakt: W latach 2017–2020 prowadzono liczenia lęgowej populacji sroki Pica pica w Poznaniu na osiedlach mieszkaniowych w dzielnicy Rataje. Na powierzchni 320 ha liczebność wahała się w granicach 186–258 par lęgowych. Na podstawie uzyskanych danych podjęto próbę oszacowania wykrywalności sroki w zależności od liczby kontroli w sezonie. Wyniki wskazują, że w okresie marzec–maj pojedyncza kontrola pozwala wykryć jedynie około 30% zajętych gniazd. Niska wykrywalność sroki powoduje, że około 75% zajętych gniazd uznano za takie na podstawie tylko jednej obserwacji sroki na gnieździe lub na drzewie z gniazdem. Z tego względu postuluje się, aby liczenia sroki na powierzchniach miejskich przeprowadzać 3–4-krotnie w sezonie lęgowym, czyli w okresie od marca do maja. Przedyskutowano również kwestie związane z prowadzeniem inwentaryzacji sroki w miastach.
Słowa kluczowe: metody liczeń, Pica pica, sroka, wykrywalność
