Damian Wiehle, Jakub Wyka, Marcin Matysek, Piotr Sobas, Bartłomiej Kusal, Łukasz Kajtoch
Ornis Polonica 2020, 61: 47–56
https://doi.org/10.12657/ornis.2020.1.3
Abstrakt: Jastrząb jest ptakiem drapieżnym powszechnie występującym w Polsce, którego liczebność znacznie spadła w ostatnim dwudziestoleciu. W niniejszym artykule przedstawiono liczebność i rozmieszczenie jastrzębia w dwóch sąsiadujących obszarach w środkowej Małopolsce: Puszczy Niepołomickiej (zwarty kompleks leśny o powierzchni ok. 106 km2) i Pogórzu Zachodniobeskidzkim (pofragmentowane lasy o łącznej powierzchni ok. 80 km2) w latach 2014–2015 i 2019. W puszczy odnotowano 13–20 zajętych terytoriów (1,2–1,9 ter./10 km2), co w porównaniu z danymi z lat 1980–2000 wskazuje na stabilną liczebność populacji. Na Pogórzu stwierdzono 16–23 terytoria (2,0–2,9 ter./10 km2), jednak trudno ocenić kierunek zmian liczebności ze względu na brak danych historycznych dla tego obszaru. Pomimo różnej struktury lasów, odległości pomiędzy terytoriami były zbliżone na obu obszarach, wynosząc przeciętnie 2,3 km. Rola jastrzębia jako drapieżnika ze szczytu łańcucha pokarmowego w ekosystemach leśnych, w połączeniu z niepokojącym spadkiem jego liczebności, wskazują na konieczność wielkopowierzchniowego monitoringu rozmieszczenia i zmian liczebności gatunku.
Słowa kluczowe: Accipitridae, jastrząb Accipiter gentilis, Pogórze Zachodniobeskidzkie, ptaki szponiaste, Puszcza Niepołomicka, tereny leśne, terytoria
