Arkadiusz Sikora, Grzegorz Neubauer, Waldemar Półtorak, Zenon Rohde
Ornis Polonica 2018, 59: 183–196
https://doi.org/10.12657/ornis.2018.3.1
Abstrakt: W roku 2016 w OSO Puszcza Darżlubska oszacowano liczebność populacji lęgowej muchołówki małej Ficedula parva z wykorzystaniem tzw. transektu punktowego (metodyka transektowa). Liczenia przeprowadzono w 178 punktach nasłuchowych, zlokalizowanych na 20 powierzchniach o wielkości 1 km2. W każdym punkcie przeprowadzono po dwa liczenia w maju, w odstępie 9–11 dni, trwające po 5 minut. Podczas liczenia pierwszego stwierdzono łącznie 67 samców, podczas liczenia drugiego – 93, a kumulatywna liczba samców z dwóch liczeń wyniosła 102. Muchołówkę małą stwierdzono na 19 z 20 monitorowanych powierzchni. Zagęszczenie samców było ponad dziesięciokrotnie wyższe w siedliskach optymalnych dla gatunku (lasy liściaste w wieku 70 lat i starsze; 1,46/10 ha, 95% przedział ufności [PU]: 1,03–1,95) niż w suboptymalnych (pozostałe typy lasów; 0,12/10 ha, 95% PU: 0,01–0,30). Całkowitą liczebność muchołówki małej z uwzględnieniem zróżnicowania siedlisk w całym OSO Puszcza Darżlubska oszacowano na 284 (95% PU: 193–387) samce, znacząco więcej niż w poprzedniej ocenie opartej na cenzusie. Liczebność populacji lęgowej muchołówki małej w OSO Puszcza Darżlubska jest znacząca w skali kraju – koncentruje się tu około 0,7% populacji krajowej, a przeciętne zagęszczenie jest wysokie w porównaniu z innymi terenami leśnymi w Polsce. Utrzymanie korzystnego stanu populacji i wysokiego zagęszczenia gatunku w ostoi będzie możliwe jedynie w przypadku ograniczenia prac związanych z pozyskaniem surowca drzewnego w starych buczynach.
Słowa kluczowe: buczyny, Ficedula parva, muchołówka mała, Obszar Specjalnej Ochrony, Puszcza Darżlubska, sieć Natura 2000
