Artur Goławski, Emilia Mróz, Zbigniew Kasprzykowski, Katarzyna Słupska, Ewa Droś, Paweł Żmińczuk
Ornis Polonica 2014, 55: 162–172
https://doi.org/10.12657/ornis.2014.3.1
Abstrakt: W niniejszej pracy scharakteryzowano podstawowe parametry lęgowe rybitwy czarnej Chlidonias niger dla kolonii zlokalizowanych na trzech starorzeczach w dolinie dolnego Bugu w środkowo-wschodniej Polsce. Badania prowadzono w latach 2007–2008. W trakcie dwóch sezonów opisano losy 122 lęgów, spośród około 240 par gniazdujących w tym czasie na starorzeczach. Gniazda w koloniach były oddalone od siebie średnio o 3,3 m; ich średnica zewnętrzna wynosiła średnio 14,2 cm, wewnętrzna 8,1 cm, głębokość 14,7 mm, a wysokość ponad wodę 30,8 mm. Ptaki składały pierwsze jaja pomiędzy 13 maja a 17 czerwca (średnia data: 22 maja). Dominowały zniesienia z trzema jajami. Średnia długość jaja w lęgu wynosiła 34,8 mm, szerokość 25,2 mm, zaś objętość 11,0 cm3. W 75% gniazd wykluło się przynajmniej jedno pisklę. Średnia liczba wyklutych piskląt w gnieździe ze wszystkich lęgów wyniosła 2,1, natomiast dla lęgów z sukcesem 2,6. Pisklęta kluły się pomiędzy 4 czerwca a 9 lipca. Wśród przyczyn strat dominowało porzucenie lęgu (55%), a dalej zatopienie gniazd (28%) oraz zniszczenie przez drapieżnika (17%). Badana populacja rybitwy czarnej, zasiedlająca naturalne siedliska w dolinie Bugu, w porównaniu z innymi miejscami lęgowymi w Europie, Azji i Ameryce Północnej charakteryzowała się stosunkowo dużym zagęszczeniem gniazd w koloniach. Ptaki wcześnie przystępowały do lęgów, a sukces klucia był stosunkowo wysoki. Wskazuje to na korzystne dla tego gatunku warunki panujące w dolinie dolnego Bugu.
Słowa kluczowe: Chlidonias niger, ekologia lęgowa, kolonie rybitw, rybitwa czarna
