Marta Kociuba
Ornis Polonica 2012, 53: 283–292
https://doi.org/10.12657/ornis.2012.4.3
Abstrakt: Badania nad składem pokarmu puszczyka uralskiego prowadzono w latach 2005–2007 na terenie Pogórza Środkowobeskidzkiego (Karpaty, SE Polska). Analizowane próby pokarmowe (1039 ofiary wypreparowane z wypluwek) pochodziły z dziewięciu terytoriów lęgowych o różnej lesistości. Stwierdzono istotne różnice w składzie pokarmu puszczyka uralskiego w zależności od siedliska i liczebności gryzoni leśnych. W siedlisku leśnym, poza szczytem liczebności gryzoni leśnych, głównymi ofiarami puszczyka uralskiego były polnik Microtus arvalis, nornica ruda Clethrionomys glareolus oraz mysz leśna Apodemus flavicollis, stanowiąc odpowiednio 28%, 21% i 11% całkowitej biomasy ofiar. W roku szczytu liczebności gryzoni leśnych, udział w biomasie pokarmu nornicy rudej, myszy leśnej oraz nornika burego Microtus agrestis wyniósł odpowiednio 36%, 33% oraz 10%. W siedliskach otwartych głównym składnikiem diety był polnik (do 50% biomasy). Wysoki udział biomasy norników i nornicy rudej w diecie jest zbieżny ze zmierzchowo-porannym rytmem aktywności puszczyka uralskiego oraz tych ssaków. Nisza pokarmowa puszczyka uralskiego była węższa w siedliskach otwartych oraz w trakcie szczytu liczebności gryzoni leśnych w stosunku do niszy pokarmowej w siedlisku leśnym poza rokiem mysim. Przedstawione wyniki wskazują, że puszczyk uralski jest gatunkiem oportunistycznym pokarmowo.
