Michał Polakowski, Monika Broniszewska, Łukasz Krajewski
Ornis Polonica 2016, 57: 83–106
https://doi.org/10.12657/ornis.2016.2.0
Abstrakt: W latach 2013–2015, w okresie od drugiej dekady lutego do pierwszej dekady maja, prowadzono regularny monitoring kaczek Anatinae w trakcie ich wędrówki wiosennej w Kotlinie Biebrzańskiej, a uzyskane wyniki uzupełniono o nieregularne obserwacje z lat 1994–2015. Charakterystykę dynamik liczebności 18 gatunków oparto o wyniki systematycznych liczeń, a oszacowanie maksymalnych liczebności 25 gatunków o wyniki ze wszystkich lat. W szczycie migracji wiosennej, liczebność kaczek na biebrzańskich rozlewiskach ostrożnie oszacowano na 60 000–90 000 os. Dominantem był świstun Anas penelope (60,3% zgrupowania, do 37 000–50 000 os. w szczycie przelotu), liczne były też krzyżówka A. platyrhynchos (15,0%, do 12 000–23 000 os.) oraz rożeniec A. acuta (10,4%, 7 000–10 000 os.). Najważniejsze miejsca grupowania się kaczek w trakcie przelotu wiosennego znajdowały się na rozlewiskach dolnej Biebrzy (szczególnie w rejonach Chylin i Brzostowa oraz ujść Kosódki i Wissy), w Basenie Wizna (obszary Grądów Woniecko i Wizny), a przed przeprowadzeniem lokalnego „odmulania” cieku – także w ujściu Brzozówki w Basenie Środkowym. Niniejsza praca potwierdza kluczowe znaczenie Kotliny Biebrzańskiej jako najważniejszej krajowej ostoi i obszaru o znaczeniu międzynarodowym dla świstuna i rożeńca, a także wskazuje istotne w skali kraju znaczenie tego obszaru w okresie wiosennym dla płaskonosa A. clypeata, krzyżówki, cyraneczki A. crecca i cyranki A. querquedula.
Słowa kluczowe: kaczki, Kotlina Biebrzańska, miejsce odpoczynku, migracja wiosenna
