Wiesław Walankiewicz, Dorota Czeszczewik, Tomasz Tumiel, Tomasz Stański
Ornis Polonica 2011, 52: 161–168
https://doi.org/10.12657/ornis.2011.3.0
Abstrakt: W latach 2007–2009 wykonano liczenia wszystkich gatunków dzięciołów wzdłuż transektów (4,6–8 km długości) przebiegających przez lasy liściaste Puszczy Białowieskiej. Trzy transekty wyznaczono w Białowieskim Parku Narodowym, a cztery w zagospodarowanej części Puszczy Białowieskiej. Indeksy liczebności dzięciołów były najwyższe na transektach znajdujących się w parku narodowym (średnio 9,0) a najniższe w lasach gospodarczych (średnio 5,4). Najczęściej spotykanym gatunkiem był dzięcioł duży Dendrocopos major, zaś najrzadziej krętogłów Jynx torquilla i dzięcioł zielonosiwy Picus canus (na wszystkich transektach) oraz dzięcioł trójpalczasty Picoides tridactylus w drzewostanach zagospodarowanych. Średnie indeksy liczebności wszystkich dzięciołów łącznie w parku narodowym były prawie dwukrotnie wyższe niż w zagospodarowanej części Puszczy. W porównaniu do lat 1999–2001 zagęszczenie wszystkich gatunków dzięciołów wzrosło średnio o 1,4/km w parku narodowym i o 0,8/km na transektach w lasach zagospodarowanych. Aktualnie prowadzona gospodarka leśna w Puszczy Białowieskiej może osłabić znaczenie obszaru Puszczy Białowieskiej dla utrzymania różnorodności biologicznej w skali regionalnej. Prowadzi ona też do przekształcania drzewostanów ważnych dla najbardziej zagrożonych gatunków dzięciołów – dzięcioła białogrzbietego D. leucotos i trójpalczastego.
