Grzegorz Neubauer, Piotr Zieliński, Jakub Typiak, Artur Niemczyk
Ornis Polonica 2017, 58: 26–34
https://doi.org/10.12657/ornis.2017.1.2
Abstrakt: W pracy przedstawiono wyniki przeprowadzonych w 2015 r. badań mających na celu ocenę liczebności podróżniczka Luscinia svecica w rezerwacie Jezioro Karaś – do niedawna jednej z kluczowych ostoi gatunku w Polsce. W początku lat 90. ubiegłego wieku liczebność oszacowano tutaj na 120 par, a w połowie tej dekady na 75–90 par. W maju i czerwcu 2015 r. wykonano łącznie trzy liczenia śpiewających samców, obejmujące większość (maj) lub całość (czerwiec) dogodnych siedlisk. Stwierdzono, że w wyniku przesuszenia i sukcesji roślinności, siedliska na przeważającym obszarze lądowej części rezerwatu są obecnie nieodpowiednie dla gatunku. Pomijając prawdopodobnie przypadkowe stwierdzenie pojedynczego samca w części lądowej, podróżniczki obserwowano wyłącznie w wąskiej strefie szuwarów z kępami wierzb Salix spp., oddzielającej lustro wody od olsów otaczających jezioro. Podczas liczenia w maju stwierdzono 9, a w czerwcu – 7 samców. Optymistyczna ocena liczebności gatunku w rezerwacie w 2015 roku, po uwzględnieniu niepełnej wykrywalności wynosi 10 (95% przedziały ufności: 7–30) samców, co oznacza drastyczny spadek liczebności w ciągu dwudziestu lat.
Słowa kluczowe: jezioro Karaś, liczebność populacji, Luscinia svecica, podróżniczek, spadek liczebności
