Tomasz Chodkiewicz, Lechosław Kuczyński, Arkadiusz Sikora, Przemysław Chylarecki, Grzegorz Neubauer, Łukasz Ławicki, Tadeusz Stawarczyk
Ornis Polonica 2015, 56: 149–189
https://doi.org/10.12657/ornis.2015.3.0
Abstrakt: W niniejszej pracy przedstawiono najnowsze oceny liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach 2008–2012. Oszacowanie liczebności populacji ptaków oparto na źródłach publikowanych i niepublikowanych oraz informacjach od ekspertów. Większość danych pochodzi z czterech podstawowych źródeł: (1) Monitoringu Ptaków Polski, (2) danych Komisji Faunistycznej, (3) opracowań specjalistycznych, (4) ocen regionalnych. W latach 2008–2012 gniazdowało w Polsce 230 gatunków ptaków. Liczba par poszczególnych gatunków gnieżdżących się w kraju wahała się w szerokich granicach: od jednej do kilkunastu milionów. W grupie ptaków skrajnie nielicznych (1–300 par) znalazło się 46 gatunków, przy czym 24 z nich można uznać za szczególnie rzadkie, gdyż ich populacje nie przekraczają 20 par. Do kategorii bardzo nielicznych (301–3 000 par) zaliczono 42 gatunki. Jako gatunki nieliczne (3 001–30 000 par) uznano 39 taksonów, 52 sklasyfikowano jako średnio liczne (30 001–300 000 par), a 44 jako liczne (300 001–3 000 000 par). Jedynie 7 gatunków uzyskało status „bardzo liczny” (3 000 001–30 000 000 par), ale ilościowo stanowiły one niemal połowę wszystkich ptaków lęgowych w Polsce. Polska ma szczególne znaczenie dla 45 gatunków lęgowych w Europie i aż 106 gatunków gniazdujących w krajach UE, podtrzymując > 5% populacji lęgowych, zarówno na kontynencie, jak i w krajach UE. Wyniki zaprezentowane w niniejszej pracy jednoznacznie wskazują na bardzo wysokie znaczenie Polski dla wielu gatunków o wysokich priorytetach ochronnych w skali kontynentu. Powinny one także stanowić podstawę do planowania ochrony ptaków lęgowych w kraju.
Słowa kluczowe: liczebność krajowa, monitoring ptaków, Polska, ptaki lęgowe, trendy
