Szymon Beuch, Bartosz Smyk, Tadeusz Stawarczyk
Ornis Polonica 2024, 65: 1–29
https://doi.org/10.12657/ornis.2024.1.1
Abstrakt: Praca przedstawia wyniki akcji liczenia 48 wybranych gatunków ptaków lęgowych na Śląsku na 184 losowo wybranych powierzchniach (kwadratach 2 × 2 km). Badania prowadzono w latach 2015–2020 na całym obszarze Śląskiego Regionu Ornitologicznego. Najszerzej rozpowszechnionym i najliczniejszym liczonym gatunkiem był gąsiorek Lanius collurio, stwierdzony na niemal wszystkich kontrolowanych powierzchniach (97,3%), w liczbie średnio 8,2 pary na kwadrat. Kolejnymi gatunkami o największej frekwencji były: słowik rdzawy Luscinia megarhynchos (71,6%), pokląskwa Saxicola rubetra (63,9%), kląskawka S. rubicola (63,6%) oraz potrzos Emberiza schoeniclus (60,5%). Spośród 5 badanych gatunków dzięciołów, najbardziej rozpowszechnionym był dzięcioł czarny Dryocopus martius (54%), zaś najliczniejszym dzięcioł średni Dendrocoptes medius. Przepiórka Coturnix coturnix była częstsza i liczniejsza niż kuropatwa Perdix perdix, natomiast siniak Columba oenas i turkawka Streptopelia turtur miały podobne rozpowszechnienie i liczebność. Najrzadziej stwierdzanymi i najmniej licznymi gatunkami były: świergotek polny Anthus campestris (2,2%), słowik szary L. luscinia (2,2%), dzierlatka Galerida cristata (1,1%) i muchołówka mała Ficedula parva (0,6%). Łączna liczebność tych gatunków na wszystkich kontrolowanych powierzchniach nie przekroczyła 5 par lęgowych. W pracy podano wartości rozpowszechnienia, średniej liczebności oraz zagęszczeń par lęgowych w przeliczeniu na 100 ha powierzchni całkowitej oraz na 10 ha siedlisk optymalnych dla wszystkich liczonych gatunków. Omówiono ponadto najgęściej zasiedlone powierzchnie z charakterystyką udziałów siedlisk optymalnych dla omawianych gatunków.
Słowa kluczowe: liczebność, rozpowszechnienie, Śląski Region Ornitologiczny, średnio liczne lęgowe gatunki ptaków, zagęszczenia
