Katarzyna Żółkoś, Włodzimierz Meissner, Marek Kalisiński, Ewa Górska, Maria Mellin, Iwona Ibron, Dariusz Wysocki
Ornis Polonica 2010, 51: 30–42
https://doi.org/10.12657/ornis.2010.1.3
Abstrakt: Niniejsza praca zawiera wyniki inwentaryzacji i aktualizacji danych o koloniach czapli siwej Ardea cinerea w północnej Polsce w latach 1999–2009. W analizowanej dekadzie stwierdzono 76 czaplińców, najwięcej w części zachodniej (29 kolonii), nieco mniej w części wschodniej (26 kolonii) i w części centralnej (21) północnej Polski. W wyżej wymienionych koloniach łącznie odnotowano 4654 gniazda czapli siwej, a ich liczba była równomiernie rozłożona pomiędzy trzema wyróżnionymi regionami. Przeciętna (mediana) wielkości kolonii w północnej Polsce wyniosła 37 gniazd. Wśród 76 kolonii 16 znajdowało się na wyspach na jeziorach, a ich udział różnił się istotnie między regionami: najwyższy był w regionie wschodnim (50%), a wyraźnie niższy w zachodnim i centralnym (po 10%). Z 16 kolonii znajdujących się na wyspach, aż 15 (94%) było koloniami mieszanymi czapli siwej i kormorana Phalacrocorax carbo. Wśród kolonii położonych na lądzie tylko 4 z 60 były koloniami mieszanymi (7%). Wszystkie stwierdzone czaplińce zostały założone na drzewach. Najwięcej kolonii czapli znajdowało się w drzewostanach sosnowych (43%). Najwięcej czaplińców znajdowało się w drzewostanach w wieku 81–100 lat, jednak zwraca uwagę dość znaczny udział (9%) drzewostanów najmłodszych (21–40 lat). Z 76 kolonii 10 (13%) objętych jest ochroną rezerwatową. W rezerwatach znajdują się 2 z 4 największych kolonii liczących powyżej 200 gniazd.
