Przemysław Wylegała, Bartosz Krąkowski
Ornis Polonica 2010, 51: 107–116
https://doi.org/10.12657/ornis.2010.2.2
Abstrakt: W latach 2000–2009 odnotowano w Wielkopolsce około 80 miejsc, w których wielkość zgrupowań gęsi Anser sp. wynosiła ponad 1000 os. Wśród tych miejsc było 29 regularnie wykorzystywanych noclegowisk znajdujących się na jeziorach (17), stawach rybnych (10) oraz zbiornikach zaporowych (2). Na największym noclegowisku na stawach Kiszkowo gromadziło się wiosną do 30 000 gęsi zbożowych A. fabalis i białoczelnych A. albifrons. Liczebność gęsi w czasie migracji oraz zimowania w Wielkopolsce znacznie się zwiększyła w porównaniu z latami 1980.–1990. Szacuje się, że w szczycie wiosennej migracji w regionie przebywa jednocześnie około 90–120 tysięcy gęsi. Wielkopolska pełni istotną rolę dla gęsi białoczelnej w okresie migracji wiosennej, podczas której występuje tu 30–40% krajowej populacji. W Wielkopolsce zaobserwowano wyraźny wzrost częstotliwości obserwacji rzadko pojawiających się gatunków – zwłaszcza gęsi krótkodziobej A. brachyrhynchus oraz bernikli białolicej Branta leucopsis. Gatunki te są obecnie regularnie notowane w dużych stadach gęsi, zwłaszcza podczas migracji wiosennej.
