Jerzy Michalczuk
Ornis Polonica 2014, 55: 149–161
https://doi.org/10.12657/ornis.2014.3.0
Abstrakt: Dzięcioł białoszyi od końca XIX wieku rozprzestrzenia się w południowo-wschodniej Europie. Gatunek ten na stałe skolonizował południowo-wschodnią Polskę, a poza jego zasięgiem pozostaje obecnie północna i zachodnia część kraju. Częste gniazdowanie ptaków na skraju zwartego obszaru lęgowego oraz przypadki lęgów daleko poza jego granicami wskazują, że ekspansja dzięcioła białoszyjego to proces dyfuzyjny i skokowy. Jednak nieudane próby założenia lokalnych populacji daleko od zwartego zasięgu wskazują na istnienie barier przekraczających możliwości adaptacyjne tego synantropijnego gatunku. Obecnie zachodnia granica zasięgu przebiega od zachodniej Polski, przez środkowe Czechy do wschodniej części Austrii i Słowenii. Na początku XXI wieku tempo ekspansji dzięcioła białoszyjego w Polsce wyhamowało. Być może wynika to ze spadku liczebności populacji, skutkującego ograniczeniem dopływu imigrantów z populacji źródłowych z południowo-wschodniej Polski. Kolonizacja nowych obszarów postępuje za to dynamicznie na wschodzie Europy i dotyczy głównie Rosji.
Słowa kluczowe: Dendrocopos syriacus, dzięcioł białoszyi, dzięcioły, ekspansja, kolonizacja
