Arkadiusz Sikora, Grzegorz Neubauer, Andrzej Sulej
Ornis Polonica 2016, 57: 12–28
https://doi.org/10.12657/ornis.2016.1.1
Abstrakt: W roku 2011 przeprowadzono inwentaryzację wybranych gatunków ptaków lęgowych w obszarze specjalnej ochrony Natura 2000 Puszcza Borecka (190 km2). Wśród stwierdzonych cennych gatunków wyróżniają się dzięcioły – białogrzbiety Dendrocopos leucotos (12–18 par; 1,3% populacji krajowej; dalej pk), trójpalczasty Picoides tridactylus (1–5 par) i średni D. medius (230–310 par; 1,3% pk) oraz szponiaste – rybołów Pandion haliaetus (2 pary; 6% pk), trzmielojad Pernis apivorus (30–40 par) i orlik krzykliwy Clanga pomarina (20–23 pary). Ponadto istotne wielkości populacji odnotowano w przypadku bociana czarnego Ciconia nigra (10–13 par), jarząbka Tetrastes bonasia (490–750 samców; 3,5% pk), żurawia Grus grus (150–160 par) i samotnika Tringa ochropus (160–280 par; 1,3% pk). Wśród ptaków wodno-błotnych na uwagę zasługuje populacja zielonki Porzana parva, którą oceniono na 25–30 par (1,6% pk). Awifaunę puszczy wyróżniają także liczne populacje muchołówki białoszyjej Ficedula albicollis (150–170 par) i małej F. parva (250–500 par). Puszcza Borecka jest najcenniejszym przyrodniczo obszarem leśnym Warmii i Mazur, o wyjątkowo wysokiej wartości dla ptaków. Ornitologiczna ranga ostoi jest wybitna – mimo bardzo małej powierzchni należy ona do czołówki leśnych obszarów specjalnej ochrony na niżu Polski. Podstawowym warunkiem zachowania walorów ornitologicznych tego obszaru jest odpowiednio prowadzona gospodarka leśna.
Słowa kluczowe: awifauna lęgowa, Obszar Specjalnej Ochrony, Polska północno-wschodnia, Puszcza Borecka
