Romuald Mikusek
Ornis Polonica 2019, 60: 1–15
https://doi.org/10.12657/ornis.2019.1.1
Abstrakt: Spiżarnie, czyli miejsca czasowego depozytu pożywienia, odgrywają u sóweczki Glaucidium passerinum znaczną rolę w okresie zimowym. Obserwacje przy 25 lęgach prowadzone w Górach Stołowych (SW Poland) w latach 1997–2006 wskazują, że również w sezonie lęgowym jest to bardzo ważne dostosowanie gatunku do zmiennej dostępności ofiar. Materiał obejmuje 183 spiżarnie, w których sowy składały pojedyncze ofiary. Były one tworzone wokół dziupli lęgowych niemal wyłącznie przez samicę, na wysokości 0–30 m (średnio 13 m) nad ziemią i w odległości 3–70 m (średnio 27,5 m) od dziupli, głównie na gałęziach świerków oraz na szczytach złamanych pni drzew. Samice składały i pobierały ofiary głównie o wschodzie i o zachodzie słońca, co pokrywało się ze szczytami dostarczania pokarmu przez samce. Spośród 191 ofiar przekazanych przez samce, 40% samice składały w spiżarniach. Ofiary były w nich przechowywane średnio przez 38 godz. Zanotowano 29 agresywnych starć w obrębie par lęgowych, z czego 26 (90%) były to ataki samic na samce. W pracy przedstawiono koncepcję tłumaczącą silną agresję samicy wobec samca w okolicach dziupli lęgowej, jako następstwo obrony zgromadzonych w spiżarniach ofiar.
Słowa kluczowe: agresja samicy wobec samca, pokarm, sóweczka, spiżarnie, Strigidae, Strigiformes
